Terugkeer naar werk is geen eindpunt

Lianne Sol • 19 juni 2025

Terug naar werk na een burn-out: waarom maatwerk geen luxe is

Re-integratie vraagt om meer dan een plan – het vraagt om écht contact en ruimte voor herstel.



De terugkeer na burn-out is geen eindpunt



Na weken of maanden van herstel is het moment daar: de terugkeer naar het werk. Voor de buitenwereld vaak een positief teken. Maar voor degene die terugkeert, is het allesbehalve vanzelfsprekend. Wat voorheen normaal was, voelt nu ineens overweldigend. Een simpel koffiemoment met collega’s kan aanvoelen als een marathon. Ondertussen spelen er vragen van binnen:


  • Ben ik er écht al klaar voor?
  • Wat zullen ze van me denken?
  • Wat als ik opnieuw uitval?


Als coach en vitaloog zie ik deze innerlijke worsteling vaak. Organisaties hebben doorgaans de beste intenties. Toch ontbreekt er iets essentieels in veel re-integratietrajecten: aandacht voor het emotionele herstel.


Terugkeer is meer dan weer aan het werk gaan.


Een burn-out ontstaat niet van de ene op de andere dag. Het is vaak het gevolg van langdurige overbelasting, waarbij werkdruk, persoonlijke overtuigingen en een gebrek aan herstelmomenten samenkomen. Het Job Demands–Resources model laat zien: als de belasting structureel groter is dan de beschikbare hulpbronnen, raakt het systeem uit balans. Terugkeren naar werk vraagt dan ook om meer dan een stappenplan. Het vraagt om:


  • Grenzen opnieuw leren herkennen
  • Zelfvertrouwen langzaam terugvinden
  • Een veilige bedding in de organisatie


Wat gaat er vaak mis?


Hoewel veel organisaties werken met vaste stappenplannen voor re-integratie, zie ik in de praktijk regelmatig dat:


  • De opbouw te snel gaat (“week 3: halve dagen meedraaien”)
  • Er weinig aandacht is voor mentale belasting
  • Verwachtingen impliciet blijven, maar wél voelbaar zijn


Dit vergroot de kans op stress, onzekerheid en in het ergste geval: terugval.


Wat helpt wél? Vier tips voor een mensgerichte re-integratie.


Wil je als leidinggevende, HR-professional of collega bijdragen aan een duurzame terugkeer? Deze punten maken écht het verschil:


  1. Geef ruimte aan onzekerheid
    Vraag niet alleen:
    Hoe gaat het?
    Maar ook:
    Wat heb je vandaag nodig? en Wat vind je nog lastig?
    Zo ontstaat er ruimte voor openheid en vertrouwen.
  2. Gebruik het plan als kompas, niet als routekaart
    Iedere burn-out is anders. Maak het plan flexibel, met ruimte voor bijsturing en tempo op maat.
  3. Betrek het team op een zorgvuldige manier
    Collega’s willen vaak helpen, maar weten niet hoe. Maak dit bespreekbaar en geef handvatten voor steun zonder druk.
  4. Zorg voor mentale begeleiding, ook tijdens re-integratie
    Coaching en vitaliteitsbegeleiding helpen niet alleen bij herstel, maar ook bij het voorkomen van terugval.


Mijn kijk als vitaloog en coach



Als vitaloog kijk ik verder dan alleen het werk. Vitaliteit betekent regie over je leven, zingeving, én een gezonde balans tussen inspanning en herstel. Tijdens re-integratie begeleid ik mensen bij het hervinden van hun veerkracht. Wat ze nodig hebben? Menselijkheid. Maatwerk. En vertrouwen dat het oké is om te zoeken, te twijfelen en te groeien.


Re-integratie is geen draaiboek - het is mensenwerk


Een succesvolle terugkeer vraagt om afstemmen, luisteren en flexibel zijn. Niet alleen voor degene die terugkeert, maar ook voor de mensen eromheen.


Wil je weten hoe ik als coach en vitaloog kan ondersteunen bij een duurzame en mensgerichte terugkeer?


Neem gerust contact met me op via het contactformulier of stuur een e-mail naar lianne@vita-sol.nl.

Samen zorgen we voor een terugkeer die écht past.



Neem gerust contact op

door liannesol 1 mei 2025
We kennen het allemaal: dat eindeloze malen in je hoofd. Je piekert over je werk, je relaties, je toekomst – en hoe meer je probeert een oplossing te vinden, hoe vaster je lijkt te lopen. Piekeren lijkt soms een vorm van controle, maar in werkelijkheid zorgt het er vaak voor dat je verder weg raakt van rust, overzicht en herstel. Als vitaloog en coach zie ik dagelijks hoe mensen vastlopen in hun hoofd – terwijl de oplossing vaak niet daar ligt. Wat is piekeren eigenlijk? Piekeren is een vorm van herhalend, doelloos denken. Je hersenen proberen grip te krijgen op een situatie die onveilig voelt of die je niet kunt overzien. Het voelt soms alsof je dichter bij een oplossing komt, maar in werkelijkheid blijf je in dezelfde rondjes draaien. Je lost zelden écht iets op door te piekeren – je raakt eerder uitgeput, gespannen en soms zelfs verlamd. Waarom piekeren niet op te lossen is met denken Traditionele benaderingen richten zich vaak op het rationeel uitdagen van je gedachten. Dat kan werken – tijdelijk. Maar de aanpak van Dr. Russell Kennedy, auteur van Anxiety Rx, biedt een diepere, meer duurzame weg. Volgens hem ligt de oorsprong van piekeren niet in je hoofd, maar in je lichaam. In wat hij noemt “het alarm” – een oude, vaak onbewuste lichamelijke reactie op angst, onzekerheid of trauma. Met andere woorden: je hoofd maakt zich zorgen, omdat je lichaam in een staat van waakzaamheid of stress verkeert. Pas als je dat alarm leert herkennen én kalmeren, ontstaat er ruimte voor rust. De kracht van voelen Dr. Kennedy nodigt ons uit om niet te vechten tegen het piekeren, maar om te zakken in het lichaam. Om het fysieke gevoel dat onder het gepieker ligt – spanning in je borst, druk op je maag, een brok in je keel – met aandacht te benaderen. Niet analyseren, maar ervaren. Een kernzin uit zijn werk: “You don’t have a thinking problem. You have a feeling problem.” Praktische toepassing: zo kun je zelf beginnen Hieronder geef ik je een korte oefening gebaseerd op de benadering van Anxiety Rx. Probeer hem op een moment dat je merkt dat je aan het piekeren bent: Stap 1: Stop het verhaal Merk op dat je piekert. Zeg zachtjes tegen jezelf: “Stop. Dit is een verhaal.” Breng je aandacht van je hoofd naar je lichaam. Stap 2: Vind het gevoel Waar in je lichaam voel je spanning? Sluit je ogen en ga met je aandacht naar die plek. Laat je adem daarheen stromen, zonder te willen fixen of veranderen. Stap 3: Voel zonder oordeel Blijf minstens 2 minuten bij dit gevoel. Geef het ruimte. Stel je voor dat je het troost zoals je een klein kind zou troosten dat bang is. Stap 4: Herhaal zachtjes een geruststellende zin Bijvoorbeeld: “Ik ben hier. Het is oké om me zo te voelen.” Deze zinnen werken op het zenuwstelsel in plaats van op het denkvermogen. Waarom deze aanpak werkt Door het fysieke ‘alarm’ in je lichaam aandacht te geven, geef je je zenuwstelsel toestemming om tot rust te komen. En wanneer je lichaam kalmeert, volgt je hoofd vanzelf. Niet andersom. Dit is precies de kracht van voelen boven denken – en het is de reden waarom deze methode zo mooi aansluit bij mijn werk als vitaloog. Wil jij stoppen met piekeren en beginnen met leven vanuit rust en verbinding? Als coach help ik je graag met het herkennen én kalmeren van jouw innerlijke alarm. Je hoeft het niet alleen te doen. Neem contact met me op en ontdek wat er mogelijk wordt als je stopt met vechten tegen je gedachten – en begint met voelen.
door lianne 11 februari 2025
Stress heeft vaak een negatieve bijklank. We koppelen het vaak aan spanning, vermoeidheid en uitputting. Maar in wezen is stress een verfijnd en nuttig mechanisme van je lichaam. Zonder stress zijn we niet in staat om te presteren, te reageren of te groeien. Het probleem is niet de stress zelf, maar onze omgang ermee. Wat gebeurt er in je lijf bij stress? Wanneer je stress ervaart, geeft je lichaam een krachtig signaal af: let op, er is iets dat je aandacht vereist. Dit kan een deadline zijn, een belangrijke presentatie of zelfs iets schijnbaar eenvoudigs zoals een overvolle agenda. Je lichaam reageert onmiddellijk door stresshormonen zoals adrenaline en cortisol aan te maken. Dit zorgt ervoor dat je hartslag stijgt, je spieren zich aanspannen en je alertheid toeneemt. Dit helpt je om scherp te blijven en actie te ondernemen. Stress als bondgenoot Stress op zich is niet schadelijk; het wordt problematisch wanneer het langdurig aanhoudt zonder voldoende herstel. Beschouw het als een spier: train je hem en geef je hem rust, dan wordt hij sterker. Maar blijf je doorwerken zonder pauze, dan raakt hij overbelast. Je lichaam geeft signalen af wanneer het tijd is om langzamer aan te doen: 🔹 Vermoeidheid of moeite met concentreren 🔹 Gevoeligheid voor prikkels of sneller geïrriteerd 🔹 Spanning in je nek, schouders of buik Deze signalen zijn geen vijanden, maar waardevolle aanwijzingen. Ze helpen je tijdig te beseffen dat je een pauze nodig hebt, zodat je niet over je grenzen gaat. Hoe maak je van stress je bondgenoot? ✔ Luister naar je lichaam: Voel je spanning opkomen? Neem een moment om bewust te ademen of beweeg even. Een eenvoudige ademhalingsoefening—vier tellen in, zes tellen uit—kan a l verlichting bieden. ✔ Plan herstelmomenten in: Net als een topsporter rust neemt na een training, heeft jouw brein ook zijn pauzes nodig. Werk bijvoorbeeld in blokken van 90 minuten en neem daarna een korte break. ✔ Zie stress als een signaal, niet als een probleem: Vraag jezelf af: Wat vertelt deze stress mij? Heb ik iets anders nodig in mijn werk- of privésit uatie? Stress is een onderdeel van het leven. Maar de manier waarop je ermee omgaat, maakt het verschil. Wil jij ontdekken hoe je stress in jouw voordeel kunt laten werken? Neem contact met ons op en leer beter luisteren naar de signalen van je lichaam.